woensdag 7 januari 2015

Oscar et la dame en rose




We hebben deze film in de les bekeken. Het was een ontroerende film over een jongen met een ongeneeslijke ziekte, die slechts twee maanden meer te leven heeft. La Dame Rose staat er eerst niet voor te springen om Oscar bij te staan, maar uiteindelijk worden ze beste vrienden.
La Dame Rose doet Oscar inzien dat God bestaat en dat er twee vormen van lijden zijn voor God. Lichamelijk lijden en geestelijk lijden.
Je kan lichamelijk lijden, pijn hebben en je kan geestelijk lijden, niet geloven dat iets ooit nog zal lukken. La Dame Rose zegt dat wanneer je stopt met geloven, het voorbij is. Zolang je gelooft is alles mogelijk en zal je, je gelukkig voelen. Dit vind ik een goede omschrijving van lijden. Zoals een afbeelding, die al een aantal keren op mijn blog is teruggekeerd, zegt: 'While there's life, there's hope.'

La Dame Rose leert Oscar dat je God niet kan vergelijken met de mens. Hij is niet de kerstman of Sinterklaas, je kan hem dus enkel geestelijke dingen vragen zoals kracht en doorzettingsvermogen. Oscar gelooft hier letterlijk in, hij schrijft brieven naar God met vragen en vertelt God hoe hij zich voelt. In de laatste brief die Oscar aan God schrijft, schrijft hij slechts één zin: "Enkel God mag me wakker maken." Volgens mij bedoelt Oscar hier mee dat hij klaar is om te sterven en enkel door God wil opgevangen worden.
Ik kan me voorstellen dat het brieven schrijven voor Oscar kan helpen, het idee dat iemand naar zijn problemen luistert, helpt hem om met die problemen om te gaan. Door neer te schrijven hoe hij zich voelt kan hij al zijn frustraties kwijt.

Wat nog opvallend is in de film is dat wanneer het goed gaat met Oscar, La Dame Rose in het roze gekleed is. Wanneer het minder gaat met Oscar, is ze in een donkere kleur, blauw of grijs, gekleed.

Ik vind dat in deze film een mooie omschrijving wordt gegeven van hoe je kan omgaan met lijden.

Geen opmerkingen: